Op 1 augustus was het zover het 4e en laatste nestje voor Elsa. 
Ze riep ons maar liet ons 2u wachten naast de bak voordat het eindelijk begon. Als eerste kwam Wendy en daarna Peter-Pan en als laatste een mooie witte Tinkerbel. 
Moeder Elsa deed het weer top! 
Had wel een kleine verkoudheid gekregen na de bevalling, maar gelukkig zo weer over.

Na 3 weken begon Tinkerbel een dikke buik te krijgen en was niet meer in verhouding met de rest. We zijn een week met de dierenarts aan het onderzoeken geweest wat er nou aan de hand was. Helaas heeft Tinkerbel het niet overleeft en is een sterretje aan de hemel geworden. Na autopsie bleek ze een geboren afwijking te hebben waarbij er geen verbinding was naar de anus. Dit was een groot verlies voor ons en voor Elsa.

Na overlijden van Tinkerbel werden Peter-Pan en Wendy verkouden waarbij Wendy snel weer opknapte maar Peter-Pan zo'n verstopte neus had dat hij niet meer kon drinken. Na een week sparren met de dierenarts en bijvoeden is hij er gelukkig weer bovenop gekomen!! Wat waren we opgelucht.

Met 9 weken was er bij beiden een ruisje te horen bij de dierenarts die met 12 weken nog steeds hoorbaar was. Dus wij met hun naar de cardioloog waarbij Peter-Pan de diagnose kreeg aortastenose gelukkig in milde vorm en Wendy een super klein lekje had bij een klep, maar dit heeft gelukkig geen invloed op latere leeftijd of in haar ontwikkeling. Maar hiervoor zet ik me wel graag in om mijn dieren zo liefdevol en zo gezond mogelijk te houden.

Nu zijn ze bijna 14 weken en zijn we aan het kijken wie waar heen zou mogen. Wendy met Peter-Pan of juist Wendy met moeder Elsa. We kijken wie er langs komen en hoe het loopt en/of klikt.

Peter-Pan - Verhuisd

Wendy - Beschikbaar

Tinkerbel 💫